Faktury korygujące powinny być ujmowane w specjalnej ewidencji. Jeżeli zwrot towarów miał miejsce przed zamknięciem ksiąg za miesiąc, w którym miała miejsce transakcja, to faktura korygująca sprzedaż powinna zostać ujęta w księgach za ten właśnie miesiąc. Jeżeli jednak do zwrotu dojdzie po kilku miesiącach, to fakturę
Prawo Prawo w Firmie Rachunkowość Nabycie wyrobów niepełnowartościowych zazwyczaj wiąże się z koniecznością obniżenia ich ceny przez sprzedawcę. Powoduje to obowiązek wystawienia faktury korygującej VAT oraz ujęcia w księgach rachunkowych nabywcy. Publikacja: 17:00 Treść dostępna jest tylko dla subskrybentów pakietu plus. Kup i korzystaj bez ograniczeń z treści Zyskaj dostęp do rzetelnej wiedzy z zakresu biznesu, finansów oraz prawa. Czytaj profesjonalne dziennikarstwo, jeśli chcesz wiedzieć więcej. Subskrypcję możesz anulować w dowolnym momencie.

Zakupione towary handlowe oraz materiały a data ujęcia w KPiR. Dostawa towaru oraz materiału nastąpiła wcześniej niż otrzymano dokument. Zakup towarów handlowych oraz materiałów ujęty w KPiR w dacie wystawienia faktury wcześniejszej niż data otrzymania towaru. Niezewidencjonowanie kosztów zakupu towarów handlowych oraz

Sprzedawca odpowiada względem kupującego za wady rzeczy sprzedanej, jeżeli zmniejszają one jej wartość lub użyteczność ze względu na cel oznaczony w umowie albo wynikający z okoliczności lub z przeznaczenia rzeczy. W takiej sytuacji kupujący może od umowy odstąpić albo żądać obniżenia ceny. W sytuacji, gdy kupujący otrzymał od sprzedawcy dokument gwarancyjny co do jakości rzeczy sprzedanej, poczytuje się w razie wątpliwości, że wystawca dokumentu (gwarant) jest obowiązany do usunięcia wady fizycznej rzeczy lub do dostarczenia rzeczy wolnej od wad, jeżeli wady te ujawnią się w ciągu terminu określonego w gwarancji (art. 577 § 1 kc). Jeśli w gwarancji nie zastrzeżono innego terminu, to termin ten wynosi rok, licząc od dnia, kiedy rzecz została kupującemu wydana. Reklamacja może odnosić się do ilości i jakości wykonanej dostawy lub usługi, jak również do jej ceny, marży, rabatu (opustu, bonifikaty) czy błędu w fakturze oraz innych dowodach potwierdzających wykonanie tej dostawy lub usługi. Reklamacje nieskuteczne (nieuznane), czyli odrzucone przez dostawcę w całości lub części mogą być dochodzone na drodze sądowej. Do najczęstszych przyczyn reklamacji (zwrotu) towarów zaliczamy następujące: sprzedana rzecz ma wadę zmniejszającą jej wartość lub użyteczność ze względu na cel oznaczony w umowie lub przeznaczenia rzeczy; brak właściwości rzeczy, o których sprzedawca zapewnił kupującego lub rzecz została wydana kupującemu w stanie niezupełnym (rękojmia za wady fizyczne). Zwrot towaru a reklamacja Oczywiście należy wziąć pod uwagę to, iż reklamacja nie równa się zwrotowi towaru. Zwrot jest możliwy jedynie za zgodą sprzedawcy. Natomiast reklamacja to uprawnienie konsumenta, którego żaden sprzedawca wyłączyć nie może. O ile reklamacja to uprawnienie każdego konsumenta, o tyle zwrot towaru takim powszechnym uprawnieniem już nie jest. Reklamacja, jak wspomniano powyżej, to uprawnienie na wypadek zaistnienia niezgodności towaru z umową (np. wady). Będzie uwzględniona, jeżeli zostanie dowiedzione, że niezgodność ta istniała już z chwilą wydania towaru, np. w postaci ukrytej wady. Z kolei zwrot towaru, to tylko taka możliwość, którą oferuje sklep. Uprawnienie to zależy wyłącznie od dobrej woli sprzedawcy. Nie chodzi tutaj o zwrot wadliwego towaru, ale takie nieformalne prawo do namysłu. Konsument może spokojnie nabyć produkt mając świadomość, że gdy w domu się rozmyśli, będzie mógł odzyskać pieniądze. Przeważnie jednak sklepy zastrzegają, iż przyjmują zwrot jedynie towaru w nienaruszonym stanie. Ważne O ile umożliwienie klientom zwrotu towaru jest dobrą wolą sklepu, to w przypadku, gdy sklep zdecyduje się na taki krok, nie będzie mógł odmówić zwrotu towaru na takich zasadach, jakie określił. Zwrot towaru dotyczy przede wszystkich tych towarów, które są nieużywane. Kupujący może się rozmyślić i zwrócić towar tylko wtedy, gdy go jeszcze nie używał (np. buty nie były noszone). Zwrot towaru dotyczy przede wszystkich tych towarów, które są nieużywane. Kupujący może się rozmyślić i zwrócić towar tylko wtedy, gdy go jeszcze nie używał (np. buty nie były noszone). W przypadku reklamacji nie ma to znaczenia. Towar może nosić ślady używania, co nie oznacza, że reklamacja będzie nieuznana. Uznając roszczenie konsumenta sprzedawca niejako stwierdza, że w czasie używania ujawniły się niezgodności towaru z umową (np. wady), które istniały już w chwili wydania towaru. Przykład 1 Pan Kowalski kupił toster. W swoim regulaminie sklep gwarantuje klientom prawo do zwrotu nieużywanego towaru w terminie 7 dni. W domu Kowalski zauważył, iż toster jest pęknięty. Jeżeli nie używał tostera, będzie mógł zarówno dokonać zwrotu towaru, kiedy to od razu odzyska pieniądze lub też dokonać reklamacji i w niej domagać się np. jego wymiany. Jeżeli jednak toster uszkodził się po użyciu, wtedy też pozostaje reklamacja. Dokumenty dotyczące zwrotu i reklamacji Oczywiście zwrot towarów, jak i reklamacja wymagają odpowiedniego udokumentowania. Jeżeli chodzi o nabywcę, to wydanie towarów z magazynu i postawienie ich do dyspozycji sprzedającego powinno być udokumentowane WZ (wydanie na zewnątrz). Natomiast sprzedawca, który przyjmuje je do magazynu, powinien udokumentować tę czynność dokumentem PZ (przyjęcie z zewnątrz). Dlaczego dokumentacja jest tak ważna? Ponieważ uznanie reklamacji klienta i zwrot towaru wiąże się z koniecznością wystawienia faktury korygującej do faktury pierwotnej dokumentującej tę sprzedaż. I tylko taka sytuacja pozwala bezproblemowo dokonać korekty VAT (kwestie VAT opisano poniżej). W sytuacjach, gdzie umowa pomiędzy obiema stronami przewiduje fakturowanie przez nabywcę, nabywca musi wystawić taki dokument. Ujęcie reklamacji w księgach przez sprzedawcę Sprzedawca, który uznał reklamację zgłoszoną przez nabywcę towarów, powinien w księgach rachunkowych zmniejszyć wartość przychodu oraz dokonać rozliczenia magazynowego, w sytuacji, gdy jest to konieczne. Zwrot towaru w wyniku jego reklamacji, jeśli towar w księgach rachunkowych sprzedawcy objęty jest ewidencją magazynową, należy potwierdzić dowodem, który dokumentuje przyjęcie składnika do magazynu, np. PZ. Zwrot towarów (przyjęcie towarów reklamowanych) do magazynu ujmuje się w księgach rachunkowych dostawcy zapisem: Wn „Towary” Ma „Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu (nabycia). Do uznanej reklamacji dostawca towaru zazwyczaj wystawia fakturę korygującą i ujmuje ją w swoich księgach rachunkowych zapisem: wartość netto korekty, tj. zmniejszenie przychodu ze sprzedaży Wn Sprzedaż towarów zmniejszenie podatku VAT należnego Wn Rozrachunki z urzędem skarbowym z tytułu VAT należnego zmniejszenie należności od nabywcy Ma Rozrachunki z odbiorcami W przypadku, gdy ma miejsce dodatkowo likwidacja towaru, który nie nadaje się już do dalszej odsprzedaży, tj. utracił swoją wartość użytkową, taką operację gospodarczą ujmuje się w ciężar pozostałych kosztów operacyjnych zapisem Wn Pozostałe koszty operacyjne Ma Towary Przykład 2 W maju 2015 r. ALFA sprzedała 20 tys. szt. towaru po cenie jednostkowej 10 zł. W czerwcu, po odbiorze, nabywca BETA stwierdził, iż 100 szt. posiada wady fabryczne i oddała towar sprzedawcy. Cena nabycia u sprzedawcy wynosiła 8 zł/szt. Ewidencja księgowa wygląda następująco: Otrzymanie towaru od BETA w celu oceny zasadności reklamacji Wn Zapasy obce – ewidencja pozabilansowa: 800 Uznanie przez ALFA reklamacji i przyjęcie towarów do magazynu Wn Towary: 800 Ma Wartość sprzedanych towarów: 800 Faktura korygująca wystawiona nabywcy (storno czerwone) Wn Rachunki z odbiorcami: Ma Przychody ze sprzedaży: Ma Rozrachunki z tytułu VAT: -230 Wyłączenie towarów z ewidencji pozabilansowej Ma Towary: 800 Gdyby zwrócone towary posiadały wady, których nie da się usunąć i kierownik jednostki zdecydował o ich złomowaniu (utylizacji), ALFA powinna dokonać następującego księgowania: Wn Pozostałe koszty operacyjne: 800 Ma Towary: 800 Przykład 3 (przyjęcie towaru po reklamacji) Klient zareklamował czajnik kupiony w sklepie za cenę brutto PLN (w tym 23% VAT). Towar przyjęto do sklepu i wypłacono należność z kasy. Sklep prowadzi ewidencję towarów wartościowo, w cenach sprzedaży brutto. Ewidencja księgowa przebiega następująco: PZ przyjęcie towaru (w cenie sprzedaży brutto) Wn Towary: Ma Wartość sprzedanych towarów w cenie zakupu: Faktura korygująca (lub na bazie ewidencji z kasy fiskalnej) Wn Sprzedaż towarów: Wn Rozrachunki z tytułu VAT: 320,00 Ma Kasa: Wymiana towaru na wolny od wad Wymiana towaru podlegającego reklamacji na towar nowy wolny od wad nie wiąże się w księgach rachunkowych sprzedawcy (dostawcy) z korektą wartości sprzedanych towarów, to znaczy nie powoduje zmian na koncie „Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu (nabycia)". W przypadku wymiany towaru reklamowanego na towar w tym samym gatunku i cenie następuje jedynie przyjęcie do magazynu towarów podlegających reklamacji oraz wydanie nowych towarów bez wad. Jeśli wydanie towaru wolnego od wad odbywa się w terminie późniejszym niż przyjęcie do magazynu towaru wadliwego, to ewidencję ww. operacji można prowadzić za pośrednictwem konta 24 „Pozostałe rozrachunki" (w analityce: Rozliczenia z tytułu reklamacji). Sytuację ilustruje poniższy przykład. Przykład 4 Spółka ALFA sprzedała nabywcy BETA towar o wartości brutto zł (w tym VAT). Wartość sprzedanego towaru w cenie zakupu wyniosła zł. Nabywca towaru zgłosił, że towar jest wadliwy i zażądał wymiany towaru na nowy, wolny od wad. ALFA przyjęła reklamację oraz wadliwy towar od klienta. Zgodnie z oczekiwaniami nabywcy wysłała towar wolny od wad. Ewidencja księgowa będzie przebiegać następująco: WZ – wydanie towaru Wn Wartość sprzedanych towarów w cenie nabycia: Ma Towary: Faktura sprzedażowa Wn Rozrachunki z odbiorcami: Ma Rozrachunki z tyt. VAT: 230 Ma Sprzedaż towarów: PZ – przyjęcie wadliwego towaru do magazynu Wn Towary (w analityce: Towary wadliwe): Ma Inne rozrachunki (w analityce: z tytułu reklamacji): WZ - wydanie towaru wolnego od wad Wn Inne rozrachunki (w analityce: z tytułu reklamacji): Ma Towary: Ujęcie reklamacji w księgach nabywcy W przypadku nabywcy w zakresie ujęcia skutków reklamacji w księgach rachunkowych ma znaczenie fakt, czy reklamacja została uznana czy też nie przez sprzedawcę oraz czy do jej uznania doszło po czy przed zapłatą. Jeśli nabywca wcześniej przyjął całą partię towaru do magazynu, to towar podlegający reklamacji (postawiony do dyspozycji dostawcy) musi wyksięgować z ewidencji bilansowej. Jednocześnie wskazane jest ujęcie towaru postawionego do dyspozycji dostawcy w ewidencji pozabilansowej zapisem: Wn konto „Zapasy obce". Wówczas pod datą złożenia reklamacji i postawienia wadliwych towarów do dyspozycji sprzedawcy podlegają one wyksięgowaniu z ewidencji bilansowej zapisem: Wn Rozliczenie zakupu Ma Towary Natomiast fakturę korygującą otrzymaną od dostawcy (po wcześniejszym uznaniu jej przez sprzedawcę) nabywca powinien ująć zapisem: wartość towaru w cenie zakupu (zmniejszenie): Ma Rozliczenie zakupu VAT naliczony (zmniejszenie) Ma „VAT naliczony i jego rozliczenie łączna kwota korekty (zmniejszenie zobowiązania) Wn Rozrachunki z dostawcami W przypadku nieuznania reklamacji przez sprzedawcę i braku możliwości polubownego załatwienia sprawny, nabywca może skierować sprawę na drogę sadową. Wiąże się to z koniecznością poniesienia kosztów sądowych. Poniższy przykład ilustruje powyższe zagadnienie. Przykład 5 Nabywca GAMMA zakupiła 200 szt. materiałów po cenie 250 zł netto (VAT 23%) w maju 2015 r., dokonując natychmiastowej zapłaty. W trakcie ich wykorzystania w cyklu produkcyjnym okazało się, iż 50 szt. ma wady konstrukcyjne. GAMMA wraz z opinią głównego technologa zwróciła sprzedawcy wadliwą partię. Sprzedawca nie uznał reklamacji, więc GAMMA skierowała sprawę na drogę sądową. Ewidencja księgowa będzie wyglądać następująco: PK – odesłanie materiałów do odbiorcy (storno czerwone) Wn Materiały: Ma Rozliczenie zakupu: Wn Zapasy obce (księgowanie pozabilansowe): Skierowanie sprawy do sądu w wyniku braku akceptacji reklamacji Wn Pozostałe rozrachunki (rachunki sporne): Ma Rozliczenie zakupu: Opłata kosztów postępowania sądowego Wn Pozostałe koszty operacyjne: Ma Rachunek bieżący: Wyrok sądu zasądzający na korzyść nabywcy (należność główna wraz z kosztami sądowymi) Wn Rozrachunki z dostawcami: Ma Pozostałe rozrachunki (rachunki sporne): Ma Rozliczenia międzyokresowe przychodów: Zwrot wadliwych materiałów (zapis jednostronny) Ma Zapasy obce (księgowanie pozabilansowe): Faktura korygująca VAT od sprzedawcy Wn Rozliczenie zakupu: Ma VAT naliczony i jego rozliczenie: WB - zapłata zasądzonych należności Wn Rachunek bankowy: Ma Rozrachunki z dostawcami: Zarachowanie zapłaconych kosztów sadowych Wn Rozliczenia międzyokresowe przychodów: Ma Pozostałe przychody operacyjne: Metoda wyceny rozchodu Jeżeli jednostka prowadzi ewidencję zapasów w cenach rzeczywistych, istotne jest, za pomocą której metody wyceniany jest rozchód towarów. Zgodnie z art. 34 ust. 4 pkt. 1-3 uor jednostka może stosować rozchód według: cen przeciętnych, to jest ustalonych w wysokości średniej ważonej cen (kosztów) danego składnika aktywów, przyjmując, że rozchód składnika aktywów wycenia się kolejno po cenach (kosztach) tych składników aktywów, które jednostka najwcześniej nabyła (wytworzyła) – FIFO, przyjmując, że rozchód składników aktywów wycenia się kolejno po cenach (kosztach) tych składników aktywów, które jednostka najpóźniej nabyła (wytworzyła) – LIFO. Jeżeli ewidencja jest prowadzone w cenach ewidencyjnych, to wówczas dokonując rozliczeń odchyleń z tytułu marży lub VAT należy uwzględnić zwroty przy tych rozliczeniach. Korekta sprzedaży na przełomie roku Korekty sprzedaży na przełomie roku nieco inaczej rozlicza się z punktu widzenia prawa bilansowego. Choć ustawa o rachunkowości, podobnie jak ustawy podatkowe, nie określa wprost, kiedy należy ująć wynikającą ze zwrotu towarów korektę w księgach rachunkowych, jednak mając na uwadze zasady rachunkowości - zasady memoriału oraz współmierności przychodów i kosztów zawarte w art. 6 ust. 1 i 2 uor, a także zasadę ostrożności - istotną dla jednostki kwotę korekty powinno się ująć w tym samym okresie, w którym osiągnięto przychód. W przypadku znaczących kwot księgowanie korekt w datach przyjętych dla celów podatkowych mogłoby zniekształcić sprawozdanie finansowe. Zaksięgowanie korekty „wstecz" nie będzie możliwe, jeżeli zwrot towarów nastąpi już po zamknięciu ksiąg rachunkowych. Jeśli kwota takiej korekty nie jest istotna bądź jeśli kwoty korekt w poszczególnych okresach sprawozdawczych są porównywalne, to ich ujęcie w księgach rachunkowych może następować w datach faktycznego zwrotu towarów (a zatem analogicznie, jak korekty podatkowe). Przykład 6 W grudniu 2014 r. producent ALFA sprzedał kompletów ozdób świątecznych w cenie 130 zł za komplet. Wartość ewidencyjna towaru według cen zakupu wynosiła 100 zł/kpl. W styczniu 2015 r. nastąpił zwrot 100 kpl. na kwotę zł (w tym zł VAT), która w ocenie jednostki jest istotna. W styczniu 2015 r. otrzymano potwierdzenie odbioru przez nabywcę faktury korygującej. Dekretacja w księgach rachunkowych grudnia 2014 r. PK - zarachowanie korekty przychodów ze sprzedaży dotyczącej roku 2014, w związku z ich zwrotem w styczniu 2015 r.: (100 kpl. x 130 zł/kpl) Wn Sprzedaż towarów (analityka: sprzedaż kraj): Ma Rozliczenie zakupu: Równolegle do poz. 1 - współmierne do korekty przychodów zarachowanie korekty kosztów: (100 kpl. x 100 zł/kpl) Wn Rozliczenie zakupu: Ma Wartość sprzedanych towarów w cenach zakupu: Dekretacja w styczniu 2015 r. PK - Zwrot niesprzedanych kompletów (na podstawie dowodu ich przyjęcia do magazynu towarów - 100 kpl x 100 zł/kpl) Wn Towary: Ma Rozliczenie zakupu: Faktura korygująca wystawiona przez sprzedawcę w związku ze zwrotem towarów Wn Rozliczenie zakupu: Wn Rozrachunki z tytułu VAT należnego: Ma Rozrachunki z odbiorcami: Korekta podatku dochodowego Zgodnie z przepisami o podatku dochodowym, za przychody związane z działalnością gospodarczą uważa się przychody należne, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów. Wynika to z treści art. 12 ust. 3 ustawy o PDOP i odpowiednio art. 14 ust. 1 ustawy o PDOF. W związku ze zwrotem przez nabywcę towarów, sprzedawca winien więc zmniejszyć przychody podatkowe. Ustawodawca nie określił wprawdzie wprost, którego okresu przychody należy pomniejszyć - czy przychody tego okresu, w którym zwrot towarów faktycznie nastąpił, czy też trzeba skorygować „wstecz" przychody tego okresu, w którym miała miejsce pierwotnie dokonana sprzedaż. W stanowisku Ministerstwa finansów podtrzymuje się nadal pogląd o konieczności wstecznej korekty przychodów. Identyczne stanowisko potwierdził dyrektor IS w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 29 stycznia 2014 r. (sygn. IPTPB1/415-671/13-4/KSU), zgodnie z którym wystawiona faktura korygująca nie zmienia momentu poniesienia i potrącenia kosztu, a jedynie jego wysokość. Zatem korektę kosztów zakupu towarów, które zostały sprzedane, należy odnieść do momentu, w którym ten koszt został potrącony (dokonać korekty kosztów wstecz. Identyczne stanowisko przyjął dyrektor IS w Poznaniu 29 stycznia 2014 r. (sygn. ILPB/423-526/13-2). Warto dodać, iż w sytuacji, gdy przekazany towar jest wadliwy, na nabywcy ciąży obowiąz4ek jego naprawy lub wymiany. Zatem koszty reklamacji jakościowych będą stanowiły koszty uzyskania przychodu. Do takich kosztów możemy zaliczyć: koszty materiałowe z tytułu zwrotu wadliwego towaru, koszty logistyczne, opakowania (w przypadku odesłania wadliwych produktów do sprzedawcy), koszty administracyjne związane z wystawieniem reklamacji, koszty demontażu i montażu, dodatkowe koszty pracy. Potwierdza to Interpretacja dyrektora IS w Katowicach z 2 września 2014 r. (sygn. IBPBI/2/423-663/14/CzP). Rozliczenie towarów w związku z uznaną reklamacją będzie zależało od tego, czy jednostka prowadzi ewidencję magazynową zapasów i w jaki sposób jednostka ewidencjonuje ich rozchód. Reklamacja/zwrot a podatek VAT Zasadniczo prawo dokonywania korekt wartościowych w zakresie VAT przysługuje podatnikowi na podstawie art. 29 ust. 4 ustawy o VAT, z którego to przepisu wynika między innymi, że obrót zmniejsza się o: kwoty udokumentowanych, prawnie dopuszczalnych i obowiązkowych rabatów (bonifikat, opustów, uznanych reklamacji i skont), wartość zwróconych towarów, zwróconych kwot nienależnych w rozumieniu przepisów o cenach oraz zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze. Zasady dokonywania korekt i wystawiania faktur korygujących zostały szczegółowo uregulowane w rozporządzeniu Ministra Finansów z 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług. Na podstawie § 13 i § 14 tego rozporządzenia faktury korygujące wystawia się w przypadku: udzielenia rabatu po wystawieniu faktury pierwotnej, zwrotu sprzedawcy towarów, zwrotu nabywcy całości lub części należności, o której mowa w § 10 ust. 1 rozporządzenia, tj. otrzymanej przed wydaniem towaru lub wykonaniem usługi, podwyższenia ceny po wystawieniu faktury, stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury. Podatnik może obniżyć obrót i VAT należny dopiero wówczas, gdy dysponuje potwierdzeniem odbioru takiej faktury przez nabywcę. Zgodnie z art. 29 ust. 4a ustawy o VAT, jeśli potwierdzenie odbioru faktury korygującej sprzedawca uzyska przed upływem terminu do złożenia deklaracji za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługi otrzymał korektę faktury, to obniżenia obrotu i podatku należnego dokonuje w deklaracji za miesiąc, w którym nabywca tę korektę odebrał. Jeśli jednak sprzedawca otrzyma potwierdzenie odbioru faktury korygującej już po upływie terminu do złożenia deklaracji za wyżej wymieniony okres rozliczeniowy, fakturę korygującą ujmie w rozliczeniu za okres, w którym to potwierdzenie uzyskał. Potwierdzenie odbioru faktury korygującej nie jest konieczne w przypadku zwrotu towarów, które uprzednio były przedmiotem eksportu, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz dostawy, dla której miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju (art. 29 ust. 4b ustawy o VAT). Podstawa prawna: art. 6 ust. 1 i2, art. 34 ust. 4 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (tekst jedn.: z 2009 r. nr 152, poz. 1223 ze zm.) – uor; art. 12 ust. 4, art. 14 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jedn.: z 2014 r. poz. 851 ze zm.), art. 29 ust. 4 i 4b ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: z 2011 r. nr 177, poz. 1054) – VAT; art. 556 § 1, art. 560 § 1, art. 577 § 1 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (tekst jedn.: z 1964 r. nr 16, poz. 93 z późn. zm.) rozporządzenie ministra finansów z 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. nr 68, poz. 360 ze zm.).
Co do zasady – jak wskazuje art. 28 ust. 11 pkt 2 u.r. – powstałe rozrachunki z kontrahentami (należności i zobowiązania) jednostka ujmuje w księgach rachunkowych w ich wartości nominalnej. Przy czym wartość nominalna wynika z dokumentu potwierdzającego powstanie należności lub zobowiązania, wystawionego przez sprzedawcę lub
Dostawa towaru do magazynu może nastąpić przed otrzymaniem i zaksięgowaniem faktury lub po jej ujęciu w księgach rachunkowych. Wynikające z tego rozbieżności rozlicza się na koncie „Rozliczenie zakupu towarów”. Jak ująć w księgach różnice w wartości zakupionych towarów, kiedy jednostka przyjmuje otrzymany towar na podstawie dokumentu magazynowego a na dostarczonej później fakturze wartość towaru jest nieco inna? Przyjmowanie towarów na stan magazynu powinno odzwierciedlać faktyczne zdarzenie związane z gospodarką magazynową. Przyjęcie towaru powinno oznaczać jego fizyczne wprowadzenie do magazynu. Czego potwierdzeniem powinien być wystawiony dokument PZ. Dokument PZ – co to jest? Dokument PZ (przyjęcie zewnętrzne) jest dokumentem z zakresu gospodarki magazynowej. Zawiera istotne informacje z punktu widzenia obrotu magazynowego, w szczególności nazwę towaru (czy też jego indeks magazynowy), ilość i wartość magazynową (przykładowo wyrażoną w cenach ewidencyjnych). Różnica między PZ (przyjęciem zewnętrznym) a fakturą W rozumieniu ustawy o rachunkowości dokument PZ jest on dowodem wewnętrznym i dokumentuje przyjęcie towaru (materiału, surowca) do magazynu jednostki z zewnątrz. Podstawą do wystawienia dokumentu PZ może być złożone zamówienie czy faktura zakupu otrzymana od kontrahenta. Jednak ma on potwierdzać, jaki towar i w jakiej ilości faktycznie trafił do magazynu. Ma on służyć porównaniu, czy faktycznie odebrany towar znajduje potwierdzenie na fakturze, zwłaszcza gdy ta ostatnia dociera do firmy z opóźnieniem. Faktura jest dokumentem handlowym potwierdzającym sprzedaż, jak również inne transakcje traktowane na równi ze sprzedażą w rozumieniu Ustawy o podatku od towarów i usług. Szczegółowe regulacje w zakresie faktur zostały określone w Ustawie o podatku od towarów i usług i Rozporządzeniu wykonawczym dotyczącym wystawienia faktur do tejże Ustawy. Faktura czy dokument PZ? Co potwierdza dostawę? Dostawa towarów powinna być potwierdzona wystawioną przez sprzedawcę fakturą. W zasadzie dane na fakturze powinny być zgodne z tym, co faktycznie dotarło do firmy kupującej towar. Jednak w związku z możliwością wystąpienia różnic (niedobory, pomyłki), zaleca się stosowanie dokumentów PZ. Różnice pomiędzy faktyczną dostawą a fakturą mogą mieć charakter ilościowy lub/i wartościowy (cena, kurs walutowy). Mogą także wynikać z tego, że przyjęcie towaru do magazynu może nastąpić przed otrzymaniem i zaksięgowaniem faktury lub po ujęciu faktury w księgach rachunkowych. Do rozliczania tego rodzaju różnic stosuje się konto „Rozliczenie zakupu towarów”. Ewidencja dokumentu PZ i faktury zakupu towaru powinna przebiegać według schematu: Dokument PZ – przyjęcie towarów do magazynu:Wn „Towary”.Ma „Rozliczenie zakupu towarów”.Faktura dokumentująca zakup towarów:Wn „Rozliczenie zakupu towarów”Wn „VAT naliczony”,Ma „Rozrachunki z dostawcami”. W związku z możliwością wystąpienia przesunięcia w czasie pomiędzy dostawą towarów a momentem otrzymania faktury zastosowanie dokumentów PZ w obrocie magazynowym i ujmowanie ich w księgach rachunkowych umożliwia właściwe określenie „Dostaw niefakturowanych” lub „Towarów w drodze” na koniec okresu sprawozdawczego. Różnice między fakturą zakupu a dokumentem przyjęcia (PZ) – istotne czy nie? Trzeba zaznaczyć, że różnice pomiędzy fakturą zakupu a dokumentem PZ powstaną najczęściej, gdy jednostka przyjmie wycenę towarów ustaloną na podstawie stałych cen ewidencyjnych. Natomiast sposób ujęcia różnic będzie zależał od przyjętego przez jednostkę poziomu istności, który został określony w jej polityce (zasadach) rachunkowości. W przypadku różnic istotnych z bilansowego punktu widzenia zaleca się początkowe ujmowanie ich na kontach zespołu 3 „Odchylenia od cen ewidencyjnych towarów”. Strona księgowania będzie zależała od znaku różnicy. W przypadku różnic korygujących stan zapasu in plus księgowanie będzie następujące: Wn 340 „Odchylenia od cen ewidencyjnych towarów”,Ma 300 „Rozliczenie zakupu towarów”. Korektę stanu zapasu in minus jednostka ujmie zapisem: Wn 300 „Rozliczenie zakupu towarów”Ma 340 „Odchylenia od cen ewidencyjnych towarów”. Dokonując procesu zamknięcia okresu sprawozdawczego, saldo konta 340 „Odchylenia od cen ewidencyjnych towarów” należy rozliczyć według standardowych zasad przyjętych dla odchyleń od cen ewidencyjnych, tj. ustalić ich kwoty przypadające na zapas towarów oraz na rozchód towarów w relacji z kontem 731 „Wartość sprzedanych towarów w cenie nabycia”. W tym celu należy obliczyć stosowny wskaźnik narzutu, tj. stosunek salda konta OCE towarów do salda konta Towary, a następnie pomnożyć przez rozchód towarów. W przypadku różnic o charakterze nieistotnym w rozumieniu Ustawy o Rachunkowości dopuszczalne jest przyjęcie uproszczenia polegającego na bezpośrednim ujmowaniu nieistotnych różnic w rachunku zysków i strat. Najczęściej takie różnice powstają w wyniku zaokrąglenia ceny jednostkowej nabytego towaru przyjętego na magazyn. W przypadku, gdy wartość fakturowa będzie niższa niż wartość z PZ zapis w księgach rachunkowych będzie miał postać: Wn 300 „Rozliczenie zakupu towarów”,Ma 731 „Wartość sprzedanych towarów w cenie nabycia”. W sytuacji odwrotnej zapis będzie następujący: Wn 731 „Wartość sprzedanych towarów w cenie zakupu”,Ma 300 „Rozliczenie zakupu towarów”. ZOBACZ TAKŻE: Nota korygująca do faktury – kiedy, kto i jak może wystawić?Czym jest faktura uproszczona, kto i kiedy może ją wystawić?Co zawiera nowa struktura JPK V7 2020 i od kiedy obowiązuje? Mateusz MasternakTeam Leader w MDDP Outsourcing: biuro księgowe w Katowicach
Do końca 2020 r. przepisy wymagały, aby sprzedawca uzyskał w tym celu potwierdzenie odbioru faktury korygującej od nabywcy. Dopiero to uprawniało go do obniżenia podstawy opodatkowania i VAT należnego. Od 1.01.2021 r. zlikwidowano ten wymóg, jednak w zamian wprowadzono inne zasady. Faktura korygująca to specyficzny dokument księgowy. Wystawiana jest przez sprzedawcę w ściśle określonych sytuacjach, takich jak np. zmniejszenie lub zwiększenie podstawy opodatkowania czy też zwrot towarów lub udzielenie rabatu. W zależności od przyczyny wystawienia korekty różne są sposoby postępowania z nią. Wprowadzony od 2021 roku tzw. pakiet Slim VAT doprecyzował sposób postępowania z fakturami korygującymi „in plus” i zmienił zasady księgowania faktur „in minus”. Sprawdźmy, jak faktura korygująca wystawiana przez sprzedawcę powinna być ujmowana w ewidencjach!Faktura korygująca – jakie dane powinna zawierać?Art. 106j ust. 1 ustawy o VAT określa sytuacje, w których podatnik jest zobligowany do wystawienia faktury korygującej. Wśród nich należy wyróżnić trzy grupy – zmniejszające podstawę opodatkowania, zwiększające podstawę opodatkowania i stwierdzające inne korekty jest zatem niezbędne, gdy po wystawieniu faktury:podstawa opodatkowania lub kwota podatku wskazana w fakturze uległa zmianie;dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań;dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty;stwierdzono pomyłkę w jakiejkolwiek pozycji jakie powinna zawierać faktura korygująca, określa z kolei art. 106j ust. 2 ustawy. Są to:numer kolejny oraz data jej wystawienia;dane zawarte w fakturze, której dotyczy faktura korygująca:określone w art. 106e ust. 1 pkt 1–6:data wystawienia;numer faktury w ramach stosowanej serii numeracji;numer identyfikujący w Krajowym Systemie e-Faktur fakturę, której dotyczy faktura korygująca - w przypadku faktury korygującej w postaci faktury ustrukturyzowanejimiona i nazwiska lub nazwy oraz adresy nabywcy i sprzedawcy;numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku (zazwyczaj jest to numer NIP);numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi;nazwa (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwota korekty podstawy opodatkowania lub kwota korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku i sprzedaży zwolnionej;w przypadkach, w których zmiana nie ma wpływu na podstawę opodatkowania – prawidłowa treść korygowanych korygująca może zawierać:wyrazy "FAKTURA KORYGUJĄCA" albo "KOREKTA";przyczynę ważne, w przypadku gdy podatnik udziela opustu lub obniżki ceny, może wystawić fakturę korygującą dotyczącą dostaw towarów lub świadczenia usług na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, która:zawiera dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnoszą się udzielany opust lub udzielana obniżka;może nie zawierać nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą - w przypadku gdy korekta dotyczy wszystkich dostaw towarów i świadczonych wiedzieć, że fakturę korygującą fakturę ustrukturyzowaną wystawia się w postaci faktury korygująca – czy konieczne jest potwierdzenie odbioru? Do końca 2020 roku warunkiem uprawniającym do zaksięgowania faktury korygującej „in minus”, czyli zmniejszającej podstawę opodatkowania, było posiadanie przez sprzedawcę potwierdzenia odbioru korekty przez nabywcę. Potwierdzenie to mogło mieć dowolną formę, np.:potwierdzenie odbioru faktury przesłane w wiadomości e-mail;fax potwierdzający odbiór faktury korygującej;pisemne potwierdzenie odbioru korekty;potwierdzenie przyjęcia przesyłki poleconej przez adresata;przesłanie odręcznie podpisanej faktury podstawy opodatkowania z tytułu: udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;zwrotu towarów i opakowań;zwrotu całości lub część zapłaty otrzymanej przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło– można było dokonać pod warunkiem posiadania przez sprzedawcę – uzyskanego przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym nabywca towaru lub usługobiorca otrzymał fakturę korygującą – potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę. Uzyskanie potwierdzenia otrzymania przez nabywcę towaru lub usługobiorcę faktury korygującej po terminie złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy uprawniało sprzedawcę do uwzględnienia faktury korygującej za okres rozliczeniowy, w którym potwierdzenie to 2021 roku sprzedawca ma do wyboru dwie metody księgowania faktur korygujących. Może stosować przepisy przejściowe i księgować faktury korygujące na dotychczasowych zasadach lub skorzystać z rozwiązań wprowadzonych w ramach pakietu Slim VAT, czyli nowe zasady księgowania faktury korygującej od 2021 rokuPakiet Slim VAT wprowadza modyfikacje w warunkach uprawniających do zaksięgowania faktury korygującej „in minus” przez sprzedawcę. Mianowicie zamiast potwierdzenia odbioru korekty przez nabywcę, tak jak dotychczas, od 2021 roku wymagane jest posiadanie dokumentacji potwierdzającej ustalenie z nabywcą warunków wystawienia faktury 29a ust. 13 ustawy o VAT:„(...) obniżenia podstawy opodatkowania, w stosunku do podstawy określonej w wystawionej fakturze z wykazanym podatkiem, dokonuje się za okres rozliczeniowy, w którym podatnik wystawił fakturę korygującą, pod warunkiem że z posiadanej przez tego podatnika dokumentacji wynika, że uzgodnił on z nabywcą towaru lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy towarów lub świadczenia usług określone w fakturze korygującej oraz warunki te zostały spełnione, a faktura ta jest zgodna z posiadaną dokumentacją. W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona faktura korygująca, podatnik nie posiada dokumentacji, o której mowa w zdaniu pierwszym, obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyskał”.W uzasadnieniu do projektu nowelizacji ustawy o VAT zostały wskazane przykładowe formy takiej dokumentacji, a mianowicie są to dokumenty handlowe, w tym:aneksy do umów;korespondencja handlowa;dowody zapłaty– które potwierdzają, że obie strony transakcji (sprzedawca i nabywca) znają i akceptują nowe zmienione warunki transakcji. Co ważne, w dalszej części uzasadnienia projektu możemy przeczytać, że: „(...) przez uzgodnienie warunków transakcji rozumie się posiadanie dokumentów, z których to uzgodnienie wynika. Jeżeli podatnik w konkretnym przypadku nie dysponuje dokumentami innymi niż sama faktura korygująca, to wystawiona faktura korygująca również na gruncie wprowadzanych przepisów ustawy o VAT będzie dokumentem, z którego wynikają nowe warunki transakcji (w przypadku możliwości potwierdzenia, że faktura została dostarczona do nabywcy)”. Oznacza to, że posiadanie potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę również uprawnia do ujęcia faktury korygującej w Emilia prowadzi salon kosmetyczny i stosuje nowe przepisy dotyczące rozliczania faktur korygujących. W okresie 2–15 stycznia 2021 roku wyświadczyła pakiet usług dla pracowników firmy XYZ, wystawiając z tego tytułu fakturę VAT. Z racji tego, że firma XYZ skorzystała z prowadzonej akcji promocyjnej i zadeklarowała korzystanie z usług pani Emilii w przyszłości, podpisując umowę o świadczenie usług, pani Emilia udzieliła firmie XYZ rabatu do wystawionej faktury. Faktura korygująca została wystawiona 25 stycznia, jednak do 25 lutego pani Emilia nie otrzymała potwierdzenia odbioru korekty. Kiedy powinna zostać ujęta w rozliczeniach faktura korygująca?Podpisana przez firmę XYZ umowa z panią Emilią w ramach prowadzonej przez nią akcji promocyjnej stanowi dokumentację potwierdzającą warunki korekty. Oznacza to, że pani Emilia może ująć fakturę korygującą w rozliczeniach w dniu jej wystawienia bez względu na to, że nie otrzymała potwierdzenia jej odbioru przez firmę XYZ. Faktura korygująca zwiększająca a obowiązek posiadania dodatkowej dokumentacji lub potwierdzenia odbioruDotychczas przepisy ustawy o VAT nie precyzowały, czy w przypadku podwyższenia podstawy opodatkowania podatnik również powinien posiadać potwierdzenie odbioru faktury korygującej, czy też nie. W praktyce gospodarczej przyjęło się, że taka korekta powinna zostać uwzględniona w deklaracji rozliczeniowej w miesiącu jej wystawienia, bez oczekiwania na potwierdzenie. Od 2021 roku kwestie te zostały uregulowane w art. 29a ust. 17 ustawy o VAT, zgodnie z którym faktura korygująca wystawiana przez sprzedawcę i mająca charakter „in plus”, czyli zwiększająca podstawę opodatkowania, powinna zostać ujęta w ewidencjach za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania. Ustawodawca nie uzależnił w tym przypadku obowiązku wykazania w rozliczeniu faktury korygującej „in plus” od posiadania dodatkowej dokumentacji lub potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez związku z powyższym fakturę korygującą zwiększającą należy zaksięgować:w okresie, w którym została wykazana faktura pierwotna – jeżeli przyczyną korekty jest błąd rachunkowy, oczywista pomyłka lub inne zdarzenie, które miało miejsce w momencie wystawiania faktury pierwotnej;w okresie wystawienia faktury korygującej – jeżeli przyczyną korekty jest nowe zdarzenie, np. podwyższenie ceny na skutek nowych zdarzeń, których nie przewidziano w momencie wystawiania faktury Danuta 31 stycznia 2021 roku sprzedała towary o wartości 10 000 zł na rzecz firmy ABC. Następnego dnia, czyli 1 lutego 2021 roku, nabywca zwrócił się do pani Danuty z prośbą o wystawienie faktury korygującej, ponieważ faktura została wystawiona na kwotę 1000 zł zamiast na 10 000 zł. W jakim okresie pani Danuta powinna zaksięgować fakturę korygującą, jeżeli sprzedaż i korekta ma miejsce na przełomie miesięcy?W związku z tym, że korekta ma charakter zwiększający, a przyczyną jej wystawienia jest oczywista pomyłka, pani Danuta powinna ująć fakturę korygującą w okresie wystawienia faktury pierwotnej, czyli 31 stycznia 2021 Piotr 15 stycznia 2021 rok sprzedał towary na rzecz firmy XYZ o wartości 1000 zł. W warunkach umowy została zawarta informacja, że pan Piotr udziela firmie dodatkowego rabatu w wysokości 10% sprzedaży, a firma XYZ w zamian za to będzie wykorzystywać zakupione towary na targach, które organizuje 1 lutego 2021 roku. W związku z tym pan Piotr wystawił fakturę sprzedaży na kwotę 900 zł. Okazało się, że nabywca nie wywiązał się z warunków zawartej umowy z panem Piotrem, na skutek czego 2 lutego 2021 pan Piotr wystawił fakturę korygującą na kwotę udzielonego wcześniej rabatu, czyli 100 zł. W jakim okresie pan Piotr powinien ująć fakturę korygującą w ewidencjach?W związku z tym, że korekta została wystawiona na skutek nowego zdarzenia, powinna zostać ujęta „na bieżąco”, a więc w dniu jej wystawienia, czyli 2 lutego 2021 dodatkowa dokumentacja i potwierdzenie odbioru nie są konieczne?Warto zwrócić uwagę na fakt, że również w przypadku zmniejszenia podstawy opodatkowania występują sytuacje, w których podatnik nie musi posiadać dodatkowej dokumentacji będącej potwierdzeniem dokonanych z nabywcą uzgodnień. Uregulowania tej kwestii zostały zawarte w art. 29a ust. 15 ustawy o VAT, zgodnie z którym warunku posiadania przez podatnika dodatkowej dokumentacji nie stosuje się:w eksporcie towarów i wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów;w dostawie towarów i świadczeniu usług, dla których miejsce opodatkowania znajduje się poza terytorium kraju;w sprzedaży: energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, gazu przewodowego, usług dystrybucji energii elektrycznej, cieplnej lub chłodniczej, usług dystrybucji gazu przewodowego, usług telekomunikacyjnych oraz usług wymienionych w poz. 24–37, 50 i 51 załącznika nr 3 do korygująca w systemie systemu mogą w prosty sposób wystawić fakturę korygującą do wystawionej w systemie faktury sprzedaży. W tym celu konieczne jest przejście do zakładki PRZYCHODY » SPRZEDAŻ, zaznaczenie faktury, którą należy skorygować, i wybranie MODYFIKUJ » KORYGUJ POZYCJE FAKTURY lub KORYGUJ DANE FORMALNE.– Korekta pozycji faktury umożliwia skorygowanie stawki podatku VAT, ilości i wartości, także danych kontrahenta;– Korekta danych formalnych pozwala skorygować dane kontrahenta, numer faktury oraz daty wystawienia i podstawie wystawionej korekty odpowiednie pozycje są wykazywane w KPiR i VAT oraz zmniejszany lub zwiększany jest stan towarów na magazynie, jeśli korekta dotyczy zwiększenia lub zmniejszenia ilości. Wartość ewidencyjna towaru według cen zakupu wynosiła 100 zł/kpl. W styczniu 2019 r. nastąpił zwrot 100 kpl. na kwotę 15.990 zł (w tym 2.990 zł VAT), która w ocenie jednostki jest istotna. W styczniu 2019 r. otrzymano potwierdzenie odbioru przez nabywcę faktury korygującej. Dekretacja w księgach rachunkowych grudnia 2018 r. 1.

Jak przeprowadzać korekty błędnych zapisów w księgach rachunkowych, aby nie zawyżać obrotów kont? rada Korygowanie błędów księgowych może odbywać się za pomocą storna czarnego lub storna czerwonego. Trzeba jednak pamiętać, że stosując storno czarne, należy dodatkowo wprowadzić zapis techniczny. Tylko wtedy obroty kont nie zostaną zawyżone. uzasadnienie Sposób poprawiania błędów zależy od terminu, w jakim je stwierdzono. Poprawianie błędów stwierdzonych w księgach rachunkowych może odbywać się więc albo poprzez skreślenie dotychczasowej treści i wpisanie nowej lub poprzez wprowadzenie dodatkowego zapisu korygującego. Tabela. Poprawianie stwierdzonych błędów w księgach rachunkowych, zgodnie z ustawą o rachunkowości Kliknij aby zobaczyć ilustrację. Poprawienie błędu przez skreślenie dotychczasowej treści i wpisanie nowej powinno być przeprowadzone: • z zachowaniem czytelności błędnego zapisu, • jednocześnie we wszystkich księgach rachunkowych, • w tym samym miesiącu, w którym popełniono błąd, i nie może nastąpić po zamknięciu miesiąca. Sporządzoną poprawkę należy podpisać i opatrzyć datą. Z kolei poprawienie błędu przez wprowadzenie do ksiąg rachunkowych dowodu korygującego błędny zapis powinno być dokonywane tylko stornem czarnym (zapisy dodatnie) lub stornem czerwonym (zapisy ujemne). Tego rodzaju korekty można przeprowadzać tylko po zamknięciu miesiąca i w przypadku prowadzenia ksiąg rachunkowych przy użyciu komputera. Storno czerwone polega na wprowadzeniu do ksiąg rachunkowych zapisu korekty za pomocą liczb ujemnych. Należy ująć ją na tych samych kontach i po tych samych stronach, na których przeprowadzono zapis pierwotny. Storno czarne z kolei polega na wprowadzeniu do ksiąg rachunkowych zapisu korygującego na tych samych kontach, na których dokonano zapisu błędnego, lecz po stronie przeciwnej, w kwocie dodatniej. Taki sposób korekty może zniekształcać obraz wprowadzonych wcześniej zdarzeń. Aby nie zawyżać obrotów na kontach, należy więc zastosować zapis techniczny, polegający na ewidencji po obu stronach tego samego konta takich samych kwot, lecz ze znakiem ujemnym. Stosuje się go dla zachowania czystości obrotów na kontach oraz dla przywrócenia kontom ich charakteru. Korygowanie zapisów w ten sposób powoduje, że obroty na kontach nie dostarczają mylących informacji o przebiegu operacji gospodarczych. Stosowanie zapisu technicznego wskazane jest przede wszystkim do kont wynikowych, czyli kont w zespole 4 i 7. Jeśli jednak jednostka uzna za celowe, to może stosować zapis techniczny także do innych kont, np. rozrachunkowych. Przykład 1 Anulowano fakturę, która dokumentowała czynność niedokonaną (nie wykonano zafakturowanej usługi). Przy anulowaniu faktury nie powstał obowiązek zapłaty VAT w niej wykazanego, ponieważ nie dochodzi do sprzedaży i wprowadzenia faktury do obrotu. Ewidencja księgowa 1. Wystawienie faktury VAT za usługę: Wn „Rozrachunki z odbiorcami” 36 600 Ma „Sprzedaż usług” 30 000 Ma „VAT należny” 6 600 2. Korekta (anulowanie) faktury VAT wystawionej za sprzedaż usługi (storno czarne): Wn „Sprzedaż usług” 30 000 Wn „VAT należny” 6 600 Ma „Rozrachunki z odbiorcami” 36 600 3. Zapis techniczny w kwotach ujemnych dokonany dla zachowania czystości obrotów: a) na koncie zespołu 7 Wn „Sprzedaż usług” (-) 30 000 Ma „Sprzedaż usług” (-) 30 000 b) na koncie zespołu 2 Wn „VAT należny” (-) 6 600 Ma „VAT należny” (-) 6 600 c) na koncie zespołu 2 Wn „Rozrachunki z odbiorcami (-) 36 600 Ma „Rozrachunki z odbiorcami” (-) 36 600 Kliknij aby zobaczyć ilustrację. Przykład 2 Spółka wydała z magazynu materiały o wartości 5500 zł. Podczas analizy kont okazało się, że przez pomyłkę zarachowano w ciężar kosztów „Zużycie materiałów” kwotę 55 000 zł. Na skutek tej pomyłki zawyżono koszty o 49 500 zł. Jednostka skorygowała (zmniejszyła) koszty na kontach zapisem dodatnim. Jednocześnie dla zachowania czystości obrotów wprowadziła zapis techniczny równy kwocie korekty. Spółka prowadzi ewidencję kosztów na kontach zespołu 4 i 5. Ewidencja księgowa 1. Wydanie materiałów z magazynu: Wn „Koszty rodzajowe” 55 000 - w analityce „Zużycie materiałów” Ma „Materiały” 55 000 2. Równoległe rozliczenie kosztów na konto zespołu 5: Wn „Koszty działalności podstawowej” 55 000 Ma „Rozliczenie kosztów” 55 000 3. Korekta kosztów o zawyżoną wartość materiałów: Wn „Materiały” 49 500 Ma „Koszty rodzajowe” 49 500 - w analityce „Zużycie materiałów” 4. Równoległe zmniejszenie kosztów w układzie funkcjonalnym: Wn „Rozliczenie kosztów” 49 500 Ma „Koszty działalności podstawowej” 49 500 5. Zapis techniczny dla zachowania czystości obrotów: a) na koncie rodzajowym Wn „Koszty rodzajowe” (-) 49 500 - w analityce „Zużycie materiałów” Ma „Koszty rodzajowe” (-) 49 500 - w analityce „Zużycie materiałów” b) na koncie funkcjonalnym Wn „Koszty działalności podstawowej” (-) 49 500 Ma „Koszty działalności podstawowej” (-) 49 500 c) na koncie rozliczenie kosztów Wn „Rozliczenie kosztów” (-) 49 500 Ma „Rozliczenie kosztów” (-) 49 500 Kliknij aby zobaczyć ilustrację. Innym przykładem, gdzie można zastosować zapis techniczny, jest księgowanie kosztów niepodatkowych w ewidencji bilansowej. Kierownik jednostki może bowiem w polityce rachunkowości dokonać wyboru metody rozliczania rozrachunków z budżetem, ewidencjonując koszty niepodatkowe pozabilansowo lub prowadząc odpowiednią ewidencję analityczną kosztów rodzajowych. W przypadku prowadzenia ewidencji szczegółowej, dzięki której możliwe jest ustalenie wysokości kosztów nieuznawanych przez przepisy podatkowe, jednostka powinna w zakładowym planie kont przewidzieć konta analityczne ujmujące koszty w rozbiciu na stanowiące koszty uzyskania przychodów i niestanowiące tych kosztów. Wówczas koszty księgowe, wstępnie ujęte jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów (NKUP), które następnie uznane zostały za koszty podatkowe, przeksięgowuje się z konta NKUP na konto KUP. W ten sposób zmniejsza się wartość kosztów na jednym koncie, a zwiększa na drugim. W tym przypadku wskazane jest wprowadzenie zapisu technicznego dla zachowania czystości obrotów na koncie kosztów rodzajowych, z którego dokonuje się przeksięgowania. Zapis techniczny stosowany jest po obu stronach tego samego konta, tymi samymi kwotami i z tym samym znakiem (plus lub minus). Przykład 3 Wynagrodzenia pracowników za czerwiec 2008 r. w kwocie 80 000 zł brutto wypłacono w lipcu 2008 r. W czerwcu 2008 r. zaksięgowano składki na ubezpieczenia społeczne od tych wynagrodzeń, obciążające pracodawcę, w kwocie 14 000 zł. Jednostka prowadzi ewidencję i rozliczanie kosztów na kontach zespołu 4 i dla prawidłowego ustalenia kosztów podatkowych prowadzona jest odpowiednia ewidencja analityczna kosztów. Dla zachowania czystości obrotów jednostka stosuje zapis techniczny. Ewidencja księgowa 1. Zaksięgowanie listy płac za czerwiec 2008 r.: Wn „Koszty rodzajowe” 80 000 - w analityce „Wynagrodzenia NKUP” Ma „Rozrachunki z pracownikami z tytułu wynagrodzeń” 80 000 2. Zaksięgowanie składek na ubezpieczenia społeczne obciążających pracodawcę: Wn „Koszty rodzajowe” 14 000 - w analityce „Świadczenia na rzecz pracowników - ZUS NKUP” Ma „Rozrachunki publicznoprawne” 14 000 - w analityce „Rozrachunki z ZUS” 3. Uznanie wypłaconych wynagrodzeń w lipcu 2008 r. za koszty uzyskania przychodów: Wn „Koszty rodzajowe” 80 000 - w analityce „Wynagrodzenia stanowiące KUP” Ma „Koszty rodzajowe” 80 000 - w analityce „Wynagrodzenia NKUP” 4. Zapis techniczny w kwotach ujemnych dokonany dla zachowania czystości obrotów na kontach zespołu 4: Wn „Koszty rodzajowe” (-) 80 000 - w analityce „Wynagrodzenia NKUP” Ma „Koszty rodzajowe” (-) 80 000 - w analityce „Wynagrodzenia NKUP” 5. Uznanie zapłaconych składek społecznych obciążających pracodawcę w sierpniu 2008 r. za koszty uzyskania przychodów: Wn „Koszty rodzajowe” 14 000 - w analityce „Świadczenia na rzecz pracowników - ZUS stanowiący KUP” Ma „Koszty rodzajowe” 14 000 - w analityce „Świadczenia na rzecz pracowników - ZUS NKUP” 6. Zapis techniczny w kwotach ujemnych dokonany dla zachowania czystości obrotów na kontach zespołu 4: Wn „Koszty rodzajowe” (-) 14 000 - w analityce „Świadczenia na rzecz pracowników - ZUS NKUP” Ma „Koszty rodzajowe” (-) 14 000 - w analityce „Świadczenia na rzecz pracowników - ZUS NKUP” Kliknij aby zobaczyć ilustrację. • art. 25 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości - z 2002 r. Nr 76, poz. 694; z 2008 r. Nr 63, poz. 393 Joanna Gawrońska biegły rewident

Faktura ta zawierała błąd w ilości i wartości wydanego towaru, w związku z czym spółka 9 lipca br. wystawiła do niej fakturę korygującą. Faktura korygująca powinna zostać rozliczona wstecznie odpowiednio w dacie uzyskania przychodu z faktury pierwotnej (29 kwietnia br.) oraz poniesienia kosztu nią udokumentowanego (4 maja br.). Czasami przedsiębiorca z rożnych przyczyn musi dokonać korekty dokumentów sprzedaży. Korekty mogą być np. na plus lub na minus. W przepisach podatkowych brak jest starannego wytłumaczenia, co jest błędem, a co oczywistą pomyłką w aspekcie dokonywanych korekt faktur. Na skróty Błąd i oczywista pomyłka w świetle ustaw PIT i VATRozliczenia w przypadku korekty kosztów i korekty przychodówBłąd rachunkowy – czym jest?Oczywista omyłka – czym jest? Błąd i oczywista pomyłka w świetle ustaw PIT i VAT Ustawa o podatku dochodowym nie zawiera wielu informacji dotyczących pojęcia błędu, ani oczywistej pomyłki. Ogólny zapis jaki znajduje się w ustawie mówi, że jeżeli korekta nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, to korekty należy dokonać przez zmniejszenie lub zwiększenie przychodów w okresie rozliczeniowym, za który została wystawiona faktura korygująca lub inny dokument. Rozliczenia w przypadku korekty kosztów i korekty przychodów Korekta kosztów korekta faktury w okresie wystawienia faktury pierwotnej – błąd rachunkowy lub inna oczywista omyłka korekta w okresie otrzymania faktury korygującej – inna przyczyna korekty Korekta przychodów korekta faktury w okresie wystawienia faktury pierwotnej – błąd rachunkowy lub inna oczywista omyłka korekta w okresie wystawienia faktury korygującej – inna przyczyna korekty. W ustawie o VAT znajduje się jedynie krótka informacja na temat błędu rachunkowego i innej oczywistej omyłki w stosunku do ustalenia dodatkowego zobowiązania w VAT. Błąd rachunkowy – czym jest? Zgodnie z orzeczeniami wydanymi przez urzędy podatkowe błędem rachunkowym jest koszt, który powstał w wyniku wykonywanych obliczeń na podstawie błędnych danych podanych na fakturze, jak np. cena, czy wartość towarów. Podobne zdanie w tej kwestii wyraził Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który w wydanej interpretacji z dnia 29 sierpnia 2019 roku nr napisał, że z powodu braku wyjaśnień w przepisach, za pojęcie błędu rachunkowego uznaje się sytuację kiedy: koszt został niewłaściwie ujęty ze względu na błąd w toku wykonywania obliczeń, np. błędne podanie na fakturze cen lub wartości towarów, zastosowanie wadliwego kursu waluty obcej do przeliczenia na złote. Katalog sytuacji jest cały czas otwarty. Analizując przyczyny korekty ważne jest ustalenie czy przyczyna korekty była znana już w czasie wystawiania faktury pierwotnej. Jeżeli tak było, to najprawdopodobniej wystąpił błąd rachunkowy. Oczywista omyłka – czym jest? Definicję oczywistej omyłki można znaleźć także w przytoczonej interpretacji Dyrektora KIS. Przykładem oczywistej omyłki jest faktura wystawiona na inny podmiot lub nieprawidłowe ujęcie dowodu w księgach podatkowych. W takiej sytuacji mówi się, że nie wystąpił błąd rachunkowy, a oczywista omyłka, co oznacza, że będąc oczywistą nie może wzbudzać żadnych wątpliwości. Podsumowanie Pojęcie błędu i oczywistej omyłki trudne jest do zdefiniowania. Oba pojęcia mogą być różnie interpretowane zarówno przez samych przedsiębiorców, jak i organy podatkowe, dlatego dość często kwestie te poruszane są w wydawanych interpretacjach. Data publikacji: 2021-10-26, autor: FakturaXL 54TZny.
  • ctzu2b1h6z.pages.dev/11
  • ctzu2b1h6z.pages.dev/47
  • ctzu2b1h6z.pages.dev/315
  • ctzu2b1h6z.pages.dev/310
  • ctzu2b1h6z.pages.dev/217
  • ctzu2b1h6z.pages.dev/332
  • ctzu2b1h6z.pages.dev/350
  • ctzu2b1h6z.pages.dev/163
  • ctzu2b1h6z.pages.dev/65
  • faktura korygująca zakup w księgach rachunkowych